زوجه میرزا خلیل رقم نویس

این بانوی فاضل همسر میرزا خلیل بود و در اواخر عهد صفوی، یعنی نیمه اول قرن دوازدهم ه.ق در اصفهان می زیست. از این بانوی دانشمند مثنوی زیبایی مشتمل بر 1200 بیت بر جای مانده که به همت استاد رسول جعفرین منتشر شده است. وی مثنوی خویش را در راه سفر به حج سروده است و تصاویری از شهرها و بلاد ارائه کرده است، نکات زیبایی در وصف مردمان شهرها و خلق و خوی آنها را در مثنوی می توان دید. عشق و علاقه به اهل بیت علیهم السلام در اشعار وی مشهود است و در سفری که به مدینه داشته چنین گفته است:

مشرف چون شدم زان خلف رضوان

روان گفتم به پابوس امامان

چه بر آن آستان عرش بنیان

که می شد تازه از وی دین و ایمان